Verduurzamen met tegenwind

Zoals ik hier al vaker heb geroepen, zijn de Verenigde Staten in veel opzichten een voorloper. Maatschappelijke en politieke ontwikkelingen beginnen daar en worden met een vertraging van enkele jaren vervolgens ook in West- en Oost-Europa overgenomen. Wat dat betreft voorspelt de huidige gang van zaken weinig goeds. De Amerikaanse overheid heeft alles wat met Diversity, Equity & Inclusion (DEI) te maken heeft de oorlog verklaard en ontkent het bestaan van een klimaatcrisis volledig.  

Dat gaat ver. Vorige week nog, las ik dat de VS sancties willen gaan opleggen aan landen die initiatieven hebben om de maritieme sector te vergroenen door de uitstoot van scheepsmotoren te reduceren. Ik vind dat bijzonder. De zware stookolie die in deze sector wordt gebruikt, is eigenlijk gewoon een restproduct. Een supersmerig, teerachtig goedje dat in verband met viscositeit zelfs voorverwarmd moet worden voordat het gebruikt kan worden. Wat kan erop tegen zijn om dit efficiënter en groener te doen?  

Dat het klimaat verandert, is volop zichtbaar. De algemene wetenschappelijke consensus is dat dit in ieder geval deels te maken heeft met menselijke invloeden. Zelf heb ik het idee dat het een kwestie van gezond verstand is om te proberen goed voor je eigen omgeving en die van anderen te zorgen. De gangbare opvatting dat er een soort tegenstelling is tussen enerzijds duurzame en anderzijds bedrijfseconomische belangen, klopt bovendien in de meeste gevallen niet.  

Een voorbeeld: bij NetRom staan we vlak voor een tweede aanzienlijke investering in zonnepanelen. We bedekken 1.800 m2 dak van het tweede nieuwe hoofdgebouw op onze campus volledig met panelen. De grootste stroomverbruiker van NetRom is namelijk de koeling van onze kantoren in de hete zomermaanden. Dan schijnt de zon heel veel en wekken de zonnepanelen precies de stroom op die we voor de koeling nodig hebben. U zult verrast zijn hoe snel we deze investering hebben terugverdiend.    

Maar goed.  

Ook in Europa waait er momenteel een merkbaar minder duurzame wind. Er wordt bijvoorbeeld gemorreld aan de beslissing om de verkoop van nieuwe brandstofauto’s per 2035 te stoppen en het hele Europese bouwwerk van CSRD wetgeving, waarmee organisaties verplicht worden een serieuze duurzaamheidsrapportage op te zetten, is jaren uitgesteld.  

Bij NetRom kiezen we ervoor om nog dit jaar CSRD compliant te zijn, ook al ontbreekt de wettelijke verplichting vooralsnog. Persoonlijk ga ik er namelijk vanuit dat we momenteel in een tijdelijke stagnatie van duurzaamheidsinitiatieven door de overheid zitten. Een klein dipje in een trendlijn die zich onvermijdelijk en onstopbaar uiteindelijk toch zal doorzetten. Het vermogen en de wens om verder te kijken dan de volgende kabinetscrisis, zie ik overigens bij heel veel bedrijven. Het is immers ook moeilijk om je aan stagnerend en zwabberend overheidsbeleid vast te houden. 

Onlangs stond er een buitengewoon interessant artikel van Eva Selderbeek in het Financieel Dagblad, met als strekking dat verduurzaming het Nederlandse bedrijfsleven miljarden oplevert. Een treffend voorbeeld bij een van onze opdrachtgevers actief in de glastuinbouw, is het bedrijf Kubo. Zij ontwikkelen een teeltstrategie die CO2-negatieve tuinbouwkassen mogelijk maken. Het kan! 

Misschien is meebewegen met de huidige politieke wind vanuit de VS nu dus eens niet het beste scenario, maar is juist het doorontwikkelen en door-innoveren van slimme oplossingen de beste weg. Met gezond verstand en veel rekenen hopen we bij NetRom ook op dit vlak de juiste beslissingen te kunnen blijven nemen.